ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σ' αναζητώ κάθε βραδιά κοντά στα στέκια τα παλιά,

στης Σαλονίκης τα φιλόξενα σοκάκια,

εκεί που πίναμε αγκαλιά τον πόνο μας γουλιά-γουλιά,

στης Ναυαρίνου τα μποέμικα μπαράκια.

Είχαμε δώσει ραντεβού στο άγαλμα του Αλέξανδρου,

κάναμε βόλτα ως αργά στην παραλία.

Δε θα ξεχάσω το φιλί κείνη την τρυφερή στιγμή

που μου δωσες στης Τσιμισκή κάποια γωνία.

Θυμάμαι κάποιο δειλινό δίπλα στον Πύργο το Λευκό

που ξαποστάσαμε γλυκά σ' ένα παγκάκι.

Κράτησες μ' όλη την καρδιά μες τις παλάμες σου σφιχτά

τα δυο μου χέρια, μ' αγαπούσες με μεράκι.

Πού πήγαν κείνα τα φιλιά, η παθιασμένη μας ματιά,

σε ποιο στενό δρομάκι χάθηκαν μοιραία;

Η Σαλονικη δεν ξεχνά, θα μας κρατά παντοτινά

στα θαλασσιά της τα λημέρια τα σπουδαία. -